جدول جو
جدول جو

معنی علی سنهوری - جستجوی لغت در جدول جو

علی سنهوری
(عَ یِ سَ)
ابن عبدالله بن علی نطوبسی قاهری أزهری ضریر مالکی سنهوری. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. فقیه و اصولی و نحوی قرن 9 هجری قمری بود. وی در حدود سال 814 هجری قمری در نطوبس متولد شد و از آنجا به سنهور رفت و در 19 رجب سال 889 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- دو شرح بر اجرومیه. 2- دو شرح بر المختصر، که کامل نیست. (از معجم المؤلفین از الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 249 و نیل الابتهاج تنبکتی ص 737 و هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 208)
ابن حسن سنهوری شافعی. ملقب به نورالدین. مقری بود و در سال 913 هجری قمری درگذشت. او راست: 1- التحفه البهیه فی شرح نظم الاجرومیه. 2- العلویه فی نظم الاجرومیه. (از معجم المؤلفین از هدیه العارفین ج 1 ص 741)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

علی سنجاری
(عَ یِ سِ)
ابن تاج الدین سنجاری مکی حنفی. فقیه است. او راست: القربه بکشف الکربه، عن بیان عدم صحه صلاه المؤتم بالامام الخارج، و هو فی جوف الکعبه. که آن را در مکه در حدود سال 1109 هجری قمری تألیف کرده است. (از معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ج 1 ص 222)
لغت نامه دهخدا
علی سمهودی
(عَ یِ سَ)
ابن عبدالله بن احمد بن علی بن عیسی بن محمد بن عیسی حسنی شافعی سمهودی. ملقب به نورالدین و مکنی به ابوالحسن. مورخ و فقیه بود و در سال 844 هجری قمری در سمهود واقع در مصر متولد شد سپس به مدینه رفت و در سال 911 هجری قمریدر آنجا درگذشت. او راست: 1- امنیهالمعتنین بروضهالطالبین، از نووی. 2- جواهرالعقدین فی فضل الشرفین شرف العلم الجلی و النسب العلی. 3- خلاصه الوفا باخبار دار المصطفی. 4- شفاءالاشواق لحکم ما یکثر بیعه فی الاسواق. 5- اللؤلؤ المنثور فی نصیحه ولاه الامور. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 192). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است: فهرس المؤلفین بالظاهریه. الضوء اللامع سخاوی ج 5 ص 245. شذرات الذهب ابن عماد ج 8 ص 50. البدر الطالع شوکانی ج 1 ص 470. النورالسافر عیدروسی ص 58. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 194 و... مخطوطات الموصل جلی ص 43. المخطوطات التاریخیۀ کورکیس عواد ص 55. هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 740
لغت نامه دهخدا
علی سمهودی
(عَ)
ابن عبدالله بن احمد بن علی بن عیسی بن محمد بن عیسی حسنی شافعی سمهودی، ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی سمهودی شود
ابن عبدالله بن علی نطوبسی قاهری ازهری ضریر مالکی، مشهور به سنهوری و ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی سنهوری شود
ابن عبدالله بن خلف بن محمد بن عبدالرحمان بن عبدالملک انصاری مالکی، مشهور به ابن نعمه و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی انصاری شود
ابن عبدالله بن ابی زرع فاسی. مکنّی به ابوالحسن. ’بروکلمان’ نام ابوالحسن ابی زرع را بدین صورت آورده است. رجوع به ابن ابی زرع شود
ابن عبدالله بن یوسف بن محمد حوینی، مشهور به شیخ حجاز و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی جوینی (ابن یوسف بن عبدالله...) شود
ابن عبدالله بن اماجور منجم، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن (علی بن ابی القاسم عبدالله بن...) و به ابن اماجور شود
ابن عبدالله بن محمد بن سعید بن موهب جذامی اندلسی، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن موهب. رجوع به علی اندلسی شود
ابن عبدالله بن خالد بن یزید بن معاویه بن ابی سفیان، اموی سفیانی، مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی سفیانی شود
ابن عبدالله بن محمد بن حسن جذامی مالقی نباهی، مشهور به ابن حسن و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی مالقی شود
ابن عبدالله بغدادی، مکنّی به ابوالحسن و مشهور به ابن ابی رافع. رجوع به ابن ابی رافع و به علی بغدادی شود
ابن عبدالله بن جعفر بن نجیح بن بکر بصری، مشهور به ابن مدینی و مکنّی به ابوالحسن. رجوع به علی بصری شود
لغت نامه دهخدا
علی اجهوری
(عَ یِ اُ)
ابن محمد بن عبدالرحمان اجهوری مصری مالکی، ملقّب به نورالدین و مکنّی به ابوالارشاد. عالم و ادیب و فقیه و متکلم و محدّث و منطقی بود که در سال 967 هجری قمری در مصر متولد شد و در جمادی الاولای سال 1066 هجری قمری در همانجا درگذشت و در مقبرۀ ’اخوه یوسف’ مدفون گشت. او راست: 1- شرح التهذیب تفتازانی، در منطق. 2- شرح الدررالسنیه فی نظم السیره النبویۀ عراقی. 3- شرح منظومۀ خودش در عقائد. 4- فتح الباقی فی شرح الفیه الوافی، در حدیث. 5- مواهب الجلیل فی تحریر ما حواه مختصر خلیل، در فروع فقه مالکی. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 207). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است: فهرس مخطوطات الظاهریه. خلاصهالاثر محیی ج 3 ص 157. کشف الظنون حاجی خلیفه ص 1190 و سایر صفحات. الخطط التوفیقیۀ علی مبارک ج 8 ص 33. هدیهالعارفین بغدادی ج 1 ص 758. فهرس الفهارس کتانی ج 2 ص 171. فهرس التیموریه ج 3 ص 10. فهرس الازهریه ج 1 ص 316. الکشاف طلس ص 117. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 27 و ج 2 ص 688. فهرس الخدیویه ج 1 ص 237 و سایر مجلدات و صفحات
لغت نامه دهخدا
علی نوری
(عَ یِ)
ابن جمشید نوری مازندرانی اصفهانی شیعی. مفسر و متکلم و حکیم متوفی در سال 1246هجری قمری او راست: 1- تفسیر سورهالتوحید. 2- حجه الاسلام. 3- حواشی بر اسرارالاّیات. (از معجم المؤلفین)
مازندرانی اصفهانی. وی حکیم بود و در اصفهان می زیست و در سال 1247 هجری قمری درگذشت و جسد او به نجف اشرف حمل گردید. او راست: حاشیه بر شرح ارشادات. (از اعیان الشیعه ج 42 ص 199)
لغت نامه دهخدا